دلایل بروز فیستول چیست؟

فیستول چیست؟

فیستول مقعدی کانالی است که در زیر پوست تشکیل شده و غدد مسدود شده  عفونی را به قسمت آبسه شده ی مقعد متصل می نماید.

به عبارت دیگر هر گونه ارتباط غیر طبیعی بین دو اندام بدن را که از داخل آن عفونت خارج بشود، فیستول می گویند. فیستول ممکن است به علت سل یا بیماری های مقاربتی ایجاد شده باشد.

ما در مقاله ی زیر به بررسی این موضوع که دلایل بروز فیستول چیست؟ می پردازیم.

علائم فیستول مقعدی

فیستول مقعدی دارای نشانه ها و علائم متعددی است. اما در حالت کلی بیمار بیشتر به علت ترشحات مداوم عفونت از دهانه ی خارجی فیستول به نزد پزشک می رود. از جایی که ترشحات فیستول همیشه خالی می شود، بنابر این بیماران به خاطر درد به پزشک مراجعه نمی کنند، بلکه علت اصلی مراجعه ی بیماران، خارش یا سوزش ناشی از ترشحات است.

گفتنی است که در بیشتر موارد، تنها دهانه ی خارجی فیستول دیده می شود، طوری که گاهی فقط یک برآمدگی که از داخل آن چرک به بیرون می آید دیده می شود. در حالت کلی، علائم زیر جزء نشانه های اصلی فیستول به شمار می رود:

• وجود یک برجستگی دردناک و سفت به هنگام لمس
• ترشح متناوب یا مداوم
• تغییر رنگ پوست در اطراف فیستول
• درد در هنگام اجابت مزاج یا بعد از عمل دفع
• تب
• خونریزی

آبسه مهم ترین علت بروز فیستول

در رابطه با این سوال که دلایل بروز فیستول چیست؟ باید گفت: مهم ترین دلیل ایجاد فیستول آبسه است. اگرچه دلایل دیگری را نیز می توان برای آن برشمرد که مهم ترین آن ها عبارتند از:

• از میان رفتن بافت به دلیل گسترش آبسه ی زمینه ای
• گسترش عفونت به علت پارگی در ناحیه ی مقعد
• سرطان، اشعه درمانی، عفونت راست روده، ضربه
• بیماری های التهابی مثل کرون
• آپاندیس
• درمان تزریقی بابت بواسیر داخلی
• زخم ناشی از استخوان ماهی و یا پوسته ی تخم مرغ، زمانی که دفع می شود.
• بیماری سل
• بیماری های مقاربتی

بیماری کرون

کرون جزء بیماری هایی است که در آن لوله ها و دستگاه گوارشی ملتهب می شوند و این از دیگر علل بروز فیستول است. چنانچه علت ایجاد کننده فیستول، کرون باشد، با علائم متفاوتی بروز خواهد کرد که می تواند در تشخیص بیماری کمک کننده باشد. در 25% موارد، بیماری کرون در ایجاد فیستول مقعدی نقش دارد. کرون دارای علایمی مثل شکم درد، کاهش وزن، تهوع و استفراغ و عدم اشتها می باشد.

سل

سل عفونتی باکتریایی است که غالبا ریه های بیمار را تحت تاثیر خود قرار می دهد و این یکی از دلایل بروز فیستول است. سل میتواند در نقاط مختلف بدن مثل راست روده ایجاد بشود و موجب فیستول و آبسه ی مقعدی بشود.

بیماری های مقاربتی

بیماری های جنسی مثل سیفلیس یا کلامیدیا نیز می تواند احتمال ایجاد فیستول های مقعدی را افزایش بدهد.

روش های تشخیص فیستول

انجام معاینه جزء نخستین روش های تشخیص فیستول است. سپس انجام گرافی های متنوع زیر که برای تشخیص فیستول به کار برده می شود:

• ام آر آی: ام آر آی برای تشخیص فیستول بسیار کمک کننده است، اما متاسفانه ارتباط دقیق میان اسفنکتر و مسیر فیستول را نشان نمی دهد.
• فیستولگرافی: به طور کلی می توان گفت که این روش، نمی تواند خیلی موثر باشد. چرا که معمولا در گزارشات فیستولگرافی این گونه نوشته شده که به یک سوراخ فیستول، ماده ای تزریق شد، چند سانت به داخل رفت یا داخل نشد. در نهایت نیز به داخل مقعد راه ندارد.

گفتنی است این گزارش به هیچ وجه صحیح نمی باشد. چون که اگر به مقعد راه نداشت، بسته می شد و از آن عفونت خارج نمی شد. بنابراین می توان گفت که این شیوه ی تشخیص درست نمی باشد.

• سونوگرافی آندوآنال: این روش جزء موثرترین روش های تشخیص فیستول به حساب می آید. چرا که به شکل دقیق، ضخامت اسفنکتر خارجی، داخلی و مسیر فیستول را که به کدام بخش اطراف مقعد راه پیدا کرده را تعیین می کند.

درمان فیستول مقعدی چگونه است؟

برای درمان فیستول داروی خاصی وجود نداشته، به همین علت برای درمان آن، از عمل به شیوه سنتی و یا لیزردرمانی استفاده می شود. درمان فیستول با استفاده از لیزر، در درمانگاه یا مطب انجام شده و نیازی به مراجعه به بیمارستان نیست. برای درمان فیستول مقعدی روش های زیر انجام می شود:

• برای فیستول های ساده مقعدی، پزشک ماهیچه ها و پوست اطراف تونل را برداشته، این کار وی باعث التیام داخلی بیمار می شود.
• پزشک برای بستن فیستول از پلاگ استفاده می کند.
• پزشک برای فیستول های وخیم، لوله ای (ستون) را داخل منفذ می گذارد. این کار به او کمک می کند که مایعات عفونی پیش از جراحی خارج بشوند. این کار می تواند 6 هفته و یا بیشتر طول بکشد.

پزشک با توجه به این که فیستول کجا قرار داشته باشد، ماهیچه های مرتبط با اسفنگتر را بر می دارد. پزشک تلاش می کند که به دریچه ها آسیب نرسد، ولی ممکن است پس از جراحی مدتی کنترل روده ها سخت تر گردد.