توده تناسلی چیست؟

توده تناسلی چیست؟

میوم های رحمی از شایع ترین توده تناسلی زنان است. این توده ی خوش خیم، از بافت عضلانی تشکیل شده و به هورمون های بدن حساس است. این توده تحت تاثیر آندروژن و استروژن رشد نموده و بعد از برداشتن تخمدان ها و پس از یائسگی مجددا برگشت می کند. 40% از خانم ها ممکن است در زمان بارداری خود به این توده دچار شوند. این بیماری در خانم های سیاه پوست شیوع بیشتری دارد. ما در مقاله ی زیر به بررسی اینکه توده تناسلی چیست و شایع ترین توده های تناسلی به نام میوم های رحمی می پردازیم.

چاقی، ریسک ابتلا به میوم را بالا می برد

مواردی که ریسک ابتلا به میوم را بالا می برد عبارتند از:

• چاقی
• تغذیه با گوشت قرمز
• فشار خون
• الکل
• عفونت های رحمی
• تخمدان پلی کیستیک
• مصرف قرص های ضد بارداری در سنین پایین( 13 و 16 سالگی)

توده تناسلی چیست و چگونه تشخیص داده می شوند؟

معمولا توده تناسلی با معاینه ی پزشک تشخیص داده می شوند. دیگر روش های تشخیصی برای تعیین موقعیت، سایز و میزان توده عبارتند از:

• هیستروسالپنگوگرافی: در هیستروسالپنوگرافی از داخل رحم، عکسی رنگی گرفته می گردد.
• هیستروسکوپی: این روش برای تشخیص میوم از نوع ساب موکوزا انجام می گیرد. به این طریق حتی می توان این نوع از میوم را برداشت.
• از طریق MRI: این روش جزء روش های غیر متداول برای تشخیص توده های تناسلی است.
• سونوگرافی از نوع ترانس واژینال: چنانچه سایز میوم کمتر از ده هفته بوده باشد، این روش، بهترین روش برای تشخیص است.

میوم می تواند باعث ناباروری شود

طبق تحقیقات انجام شده، میوم ها می توانند باعث عدم تخمک گذاری شوند. همچنین آن ها با تداخل در خونرسانی و انحراف آندومتر مانع از لانه گزینی جنین شده و می توانند باعث نازایی شوند. انحراف لوله های رحمی در اثر میوم از علل بیرون آمدگی فیبروئید است که یکی دیگر از علل ناباروری می باشد. گفتنی است تعدادی از میوم ها نیز وجود دارند که در ساختمان آندومتر اختلالی ایجاد نمی کنند.

حاملگی با وجود توده تناسلی

بارداری زنی که میوم دارد، پر خطر است. چرا که در آن ها خونریزی پیش از زایمان بیشتر بوده و احتمال زایمان های زودرس نیز بیشتر است. وجود میوم های بزرگ در قسمت تحتانی رحم می تواند باعث دیس توشی در هنگام زایمان شود. عوارض فوق می تواند ریسک سزارین را افزایش دهد. همچنین میوم می تواند باعث ناهنجاری های جنینی، کاهش اندام ها و برخی عوارض دیگر گردد.

اندیکاسیون های جراحی

اندیکاسیون های جراحی عبارتند از:

• درد مزمن یا احساس درد و فشار در ناحیه ی تحتانی شکم
• خونریزی های غیر طبیعی و همچنین کم خونی های ناشی از آن که به درمان های هورمونی پاسخ نمی دهد.
• درد حادی که ناشی از چرخیدن میوم است.
• افزایش سایز رحم در سال های قبل از یائسگی
• افزایش سایز میوم در سال های بعد از یائسگی
• ناباروری
• بزرگ شدن رحم همراه با نشانه ها و علائم فشاری

گفتنی است درمان قطعی توده تناسلی برداشتن رحم است. اما اگر بیماری تمایل به بارداری داشته باشد یا بیماران جوانی که ترجیح می دهند رحمشان را حفظ نمایند، برداشتن میوم روش جایگزین به حساب می آید.

طبق تحقیقات انجام شده، میزان عود میوم ها در بیمارانی که اقدام به برداشتن میوم می کنند حدود 50% بوده که بیشتر از یک سوم مواقع، تکرار جراحی ضرورت پیدا می کند.

آمبولیزاسیون یک روش دیگر درمانی است که در آن پارتیکل های کوچکی به عروق رحم تزریق شده و به این طریق خونرسانی به میوم مختل می گردد. در نتیجه حجم میوم 40 تا 50 درصد می گردد.

راه دیگر درمانی تخریب آندومتر است. این روش از طریق حرارت، لیزر و یا انهدام آن توسط مواد شیمیایی است.